Met dank aan Joske en Jip voor de tip zijn we naar Streaky Bay gegaan. Het was er heerlijk. Blauwe zee, blauwe luchten, relaxed sfeertje. Pelikanen op strand, die wachten tot de vissers terugkomen van zee. Arie wordt meteen door buurman Barry uitgenodigd om de andere dag mee te gaan vissen. Helaas is de wind zo hard, dat het feestje niet doorgaat. Jammer!! Via Port Lincoln naar Whyalla, nog steeds stormachtig. Daar hebben we wel een super plekje. 's Morgens ontbijten we aan het strand. En bij de ingang van de haven zien we dolfijnen enthousiast springen. Het is een paradijsje. Arie probeert met een vis charter mee te gaan, maar die is de hele week al volgeboekt. Weer vette pech voor hem. Via Port Augusta, -the place where the desert meets the ocean- zijn we nu in Port Germein. Het is hier overdag bloody hot, 37-38 graden,'s avonds is de temperatuur heerlijk, maar hebben we muggen, niet te weinig! Ook hier probeert Arie weer mee te gaan vissen. Josef, een Australiër met Kroatische roots nodigt hem uit om mee te gaan krab vangen. En ook hier zit het niet mee, het waait te hard!

We rijden nu niet meer van die lange einden, dus hebben we ook wat meer tijd om te relaxen, lekker te lezen in de schaduw en iedere dag proberen we een flinke wandeling te maken, voor de broodnodige beweging. We hebben helemaal het Australische bioritme te pakken: vroeg op en met de kippen op stok. De campings zijn over het algemeen goed, de amenities ( toilet en douche) zijn prima. Op veel campings krijg je een code voor de amenities. Voor iemand die al moeite heeft om haar eigen pincode te onthouden is dat steeds weer een uitdaging. Moet je nodig plassen, sta je voor het gebouw, en toets je de code van de vorige camping in. Echt gebeurd! Veel campings hebben Wifi, waar je ook weer een code voor krijgt. Het is alleen telkens absoluut een verrassing of de Wifi werkt.... En dus zitten we nu in Port Piri in de bibliotheek. We zijn ontzettend benieuwd naar de verkiezingsuitslag. Met dank aan Marjan die met onze machtigingen voor ons is gaan stemmen. In de kleinste plaatsjes in Australië weten ze dat er verkiezingen zijn in Nederland! Dat verwacht je toch niet!

Ons camperbusje is klein, maar we zijn goed op elkaar ingesteld, dus het levert weinig problemen. Alleen het flinterdunne matrasje is een aanslag op de rug. Tel daarbij op het lange zitten tijdens het rijden en het zal duidelijk zijn dat we ons af en toe heel moeizaam bewegen.