5 mei.

We hebben allebei slechtgeslapen, maar we moeten vroeg op. Je begrijpt wel, het is geen relaxvakantie.... We hebben 600 km voor de boeg en moeten eerst nog even langs AliceSprings voor benzine en inkopen. Wij drinken koffie en dan is het blik op oneindig en gás !!!Muziekje aan, playlist op “On the Road” . Onderweg is er niets, maar dan ook niets te zien en te beleven. De eerste 300 km gaan nog wel, maar dan slaat de verveling en vermoeidheid toe. Het is dodelijk saai. 1 keer kunnen we stoppen om te tanken en 1 keer hebben we een koffiestop, die hard nodig was. Verder was er NIETS onderweg. Zelfs geen dooie kangoeroes! Om half 6 zijn we bij het Kings Cayon Resort. Het is prachtig. We kunnen op onze eigen veranda zitten, wel weer in gezelschap van heel veel vliegen. Daarna lopen we naar het uitzichtpunt waar je de ondergaande zon op het gebergte zien schijnen. De rotsen worden van vlammend oranje langzaam donkerrood, indrukwekkend. We staan daar met minstens 50 scholieren die in de accomodatie overnachten en bezig zijn met een hele speciale schoolreis!

‘s Avonds eten we in the Thirsty Dingobar . We hebben na een paar dagen in de outback in de gaten dat de porties overal enorm zijn, dus delen we lekker zuinig op z’n Hollands maar nemen ter compensatie nog een biertje en een wijntje extra à $10,- per stuk.

6 mei

We maken eerst een wandeling van een uur door de kloof, the Kings Canyon. En dan toch ook maar de rimwalk voor geoefende wandelaars, duur 3 tot4 uur. Je loopt dan boven de kloof langs. Het advies voor deze wandeling is te vertrekken met zonsopgang, maar wij vertrokken pas na de ochtendstoelgang en nadat we alle spieren en gewrichten langzaam weer op gang gebracht hadden. Want ja, toch een dagje ouder hè? Onderweg worden we steeds gewaarschuwd als er een gevaarlijk stukje is. En die zijn er veel! Er staan op strategische plaatsen AED’s, een lekker veilig gevoel. Het is ongelofelijk mooi. Af en toe worden we ingehaald door snellere (en dus meestal jongere) mensen. We doen op ons gemak en maken foto’s tot de batterij het genoeg vindt. We hebben veel plezier van ons netje, de vliegen zijn irritant. Nadeel: door het netje kan Arie zijn neus niet snuiten en de gezichtsherkenning van mijn iPhone werkt ook niet. Maar drinken door het netje heen lukt dan weer wel! Om het resort is ook nog een hike van 45 min. Doen we dus ook nog maar. Daarvoor moet je je melden dat je dat gaat doen en je weer afmelden als je terug bent. Allemaal voor de security! Het was een welbestede dag. Geen wifi helaas.