1 juni

De officiële start van de winter. Als we wakker worden zit Sjoerd met een trui aan en een muts op achter de computer. Its freezing, zegt hij. Inderdaad, het is koud in huis, 17 gr. ‘s morgens om 07.00 uur. Arie en ik hebben allebei last van besluiteloosheid ( of uitstelgedrag?): Als het nou TOCH een beetje koud is, als het nou TOCH grijs weer is, als het nou TOCH misschien gaat regenen, en als Sjoerd er TOCH geen bezwaar tegen heeft, dan kunnen we TOCH nog wel een dagje langer hier blijven!? Mwah....we vertrekken TOCH maar, eerst nog even koffie en om half 10 rijden we weg. Bye bye, zwaai zwaai, slik, zucht... Op weg naar Townsville. Om 12.00 uur rijden we de camping op. Mooie camping met zicht op Magnetic Island, naast een mooie macadamia boom, onder een palm en mét werkende Wifi. We bespreken meteen voor 3 nachten. Townsville is om verschillende redenen not our favorite city, maar na vandaag moeten we toch echt onze mening bijstellen. Het is echt mooi!

2 juni

Een grote ploeg vrijwilligers van “Keep the Oceans Clean” is om 8.30 uur het strand al aan het opruimen. Alles wat opgeraapt wordt, wordt gesorteerd. Ze doen goed werk! Eigenlijk vind ik de opbrengst wel meevallen, in Nederland zien we heel wat erger. We willen met de bus naar de ferry om vast te kijken hoe dat allemaal gaat morgen, maar op zondag rijdt de bus niet. Huh? Dus lopen we weer boardwalk langs the Strand. Een typische zondagochtend in Australië: overal zitten mensen te recreëren in prachtige parken met bbq’s, picknicktafels en openbare toiletten, kinderfeestjes in de speeltuinen, veel vissers, wandelaars en fietsers. De terrassen langs the Strand zijn ook allemaal vol. Australië leeft buiten! In Townsville lopen we de Art Gallery Trail en bezoeken diverse galleries. We worden lid van en lunchen bij The Cowboys League Club. Terwijl je eet kan je een wedstrijd volgen op een van de vele schermen en intussen bingo spelen. Ook zijn er enorme game rooms en een winkel met Cowboys merchandise. Dan naar de St. James Cathedral. Die is gesloten....huh...? O, ja....het is zondag !!

3 juni

Maandag naar Magnetic Island . Met de bus ( halte voor de ingang van de camping) naar de ferry, dan overvaren naar Magnetic Island. Daar de Hop on Hop off bus. We kunnen de hele dag overal naar toe, als we niet willen, hóeven we niet te lopen! Relaxed!! Magnetic Island heeft een stuk of 10 mooie baaien, in sommige kun je goed snorkelen. Ik probeer het in een hele mooie baai, the Alma Bay, prachtig, maar weinig opwindends onder water. Net de verkeerde gekozen! Wel heerlijk water om in te zwemmen, 23 *C en een prachtig strand. We doen de Fort Walk omdat we daar de meeste kans hebben om koala’s te zien. Dat lukt zelfs 3 keer (met een beetje hulp van andere koala spotters.) Je bent zo’n twee uur zoet met de wandeling en je komt op prachtige uitkijkpunten. Op de top is een militair fort met uitkijkpost over de Pacific. Er is nooit één schot gelost vanuit dit fort. Bewonderenswaardig hoe dat destijds aangelegd is. Behalve de Hop on Hopoff bus rijden er hele leuke roze open, topless autootjes, vooral in gebruik door jonge gasten. Met onze avondwandeling naar de pizzeria tikt mijn stappenteller vandaag net iets meer dan 30.000 stappen af. Goed bezig geweest!

4 juni

We rijden richting Mission Beach. Het principe om geen plaatsen te bezoeken waar we al geweest zijn laten we varen. Op South Mission Beach hebben we ooit een casuaris gezien en dat willen we nog wel een keer meemaken. Onderweg komen we langs Inham waar we koffie drinken in The Original Pub With No Beer. In deze pub is dat nummer in 1943, geschreven, toen er door de oorlog echt geen bier te krijgen was. Nu garanderen ze dat er áltijd bier voor handen zal zijn.

Dachten we dat Ayr een spectaculaire Italiaanse begraafplaats had, die van Ingham overtreft het vele malen. Midden tussen de suikerrietplantages is een enorm kerkhof met monumentale bouwwerken, veel Italiaans tegelwerk, keramiek (en plastic) bloemen. Het ene praalgraf is nog imposanter dan het andere, het was echt een bezichtiging waard! Deze kant van Australië heeft sinds de eerste wereldoorlog veel Italiaanse gastarbeiders gehad die in het suikerriet hun kost verdienden. De Italiaanse invloeden zijn nog steeds te zien.

In Ingham nog even langs de pharmacie. Ik ben door mijn voorraad Ceterizine heen. Geen probleem, ze zijn in Australië ook gewoon te koop. Gelukkig maar, want de muggenoverlast duurt voort....helaas!